පෙත්තාගෙ වීර ක්‍රියාව

පෙරේදා රෑ පෙත්තට මාර වැඩක් උනා මාර කියන්නෙ මාරම වැඩක්. පෙත්තා පොඩි පහේ ඩිගිරියක් කරන හින්දා පහුගිය ඉරිදා පන්ති ගිහිල්ලා සදුදා රෑ ගමේ එන්න පිටත් උනා. පෙත්තා ඉතින් වන්නියෙනේ. ඒක හින්දා කොඹලම යන්න ඕන පන්ති. වන්නිය කිව්වට පැය 5කින් විතර ගෙදට්ට ලගාවෙතැහැකි. ඔන්න ඉතින් පෙත්තා පොරවගේ බස් එකට නැගලා පිටිපස්සෙ සීට් එකේ හරිබරි ගැහිලා ඉදගත්තා. පොඩි පහේ නින්දකුත් ගියා.
පෙත්තා කොඹලින් නගිද්දිත් 7.30ට විතර ඇති. අපේ පෙත්තම්මා හැමදාම කියනවා රෑ වෙලා බස් වල යන්න එපා කියලා. කොහෙද ඉතින් පෙත්තා පොරනෙ අහන එකක් ඈ. පෙත්තාගෙ ගෙවල් වලට යන පාරේ ලොකු කැලයක් පහු කරන්න තියනවා. පෙත්තාගේ ගෙවල් වලට යන පාර ෆුල් කාපට් බස් කාරයොත් ඉතින් ආය නෑ අරිනවා ගැස්සිලි පැද්දිලිත් නෑනේ හොදට නින්දත් යනවා. කිලෝමීටර් 30ක් විතර යනකම් පට්ට කැලේ. තැනින් තැනින් ගෙවලුත් තියනවා.

රෑ 12ට විතර ඇති දඩෝං ගාන සද්දයකුත් එක්ක නිකං බස් එක Off Road යන්නා වගේ තෙරුනා හොදට නින්ද ගිහිල්ලා හිටපු පෙත්තා කරනම් 2ක තුනකුත් එක්ක බිම. අම්මට සිරි ඒත් එක්කම බස් එක මොකකද වැදුනා ආය නෑ මාර ජොලි. පෙත්තා දඩ බඩ ගාලා නැගිටලා බැලුවා මොකක්ද කේස් එක කියල. මොනවා බලන්නද මේ ස්ත්‍රී පරානත් එක්ක කෑගහනවා යටිගිරියෙන්. ඒ මදිවට පට්ට කලුවර.ඔන්න වැදුනා ටෝච් පාරක් ආය මොනවද නෑ බස් කාරයට ගෙදර මතක් වෙලාද කොහෙද අර කෑලෙ මැද තිබ්බ ගෙයක් ඇතුලට ගිහින් බස් එකෙන් බාගයක් ගේ ඇතුලේ. ඉස්සරහ දොරෙන් බහින්නත් බෑ පස්ස දොරෙන් බහින්නත් බෑ දෙකම හිරවෙලා ඉස්සෙරහා දොර කුඩු. ඔන්න ඉතින් පෙත්තා අමාරුවෙන් බැහැල තුවාල කාරයොත් වාහන වලට දාන්න උදව් වුනා. ඇගෙත් ඉතින් තැනින් තැන ලේ හැබැයි පෙත්තට කිසි ඇබද්දියක් නැ.
ඔන්න ඉතින් ඊට පස්සෙ පෙත්තා බස් එකක නැගලා ගෙදර ආවා. ආවට පස්සෙ අනේ ඉතින් අපේ පෙත්තම්මා පටන් ගත්තෙ නැතෑ. විශ්වාස කරන්න තාමත් මතක් කර කර බනිනවා.
ඔන්න ඔහොමයි පෙත්තාගෙ වීර ක්‍රියාව අවසන් වුනේ. හැබැයි තාම තුවාල කාරයන්ගෙ තත්වෙ ගැන ආරන්චියක් නෑ.
ඔන්න ඔයගොල්ලන්ට පෙත්තා අවවාදයක් දෙන්න කැමතියි. බස් ඩ්‍රයිවර් අප්ශෙට් වගෙ නම් බස් එකේ මැදට යන්න.